Poezi, nga Anakreonti, shek.6-të para Kr. zgjodhi dhe shqipëroi, Ilia V. Ballauri, reciton Nonda Kajno.
Të Erosit një bust prej dylle, përngjasim,
E shiste, dukej dore desh ta hiqte,
“Kush ble një bust prej dylle, të Erosit”, thërriste.
Shpejt iu afrova, e pashë shëmbëlltyrën, më pëlqej,
“Sa të bën puna”i thashë, “në vënd dua ta blej”,
“Merre”, më tha, “për hiç asgjë”, në t’folmen dorike,
“Ma hiq prej dore këtë krijesë, kllapike”.
“Që thua ti”, vazhdoi ai, “un’ mjeshtër s’jam,
“S’di si në dorë më mbet, ky zjarrshejtan,
“Ky perëndi me plot lajka djallëzore,
“Hiqma! Aman, largoma prej dore!”
“Pa ma jep mua”, i thashë, “ta rregulloj”,
“Ma jep k’tu Erosin ta ndreq, ta shtroj,
“Zjarr po s’më vuri, në zjarr do ta flak,
“Dhe po s’më ngriti avadan, për leshi tak,
“Do ta kap në lak
“Prushit do ta flak,
“Të shkrihet Erosbusti,
“Në zjarrin bubulak!”
Anakronti dhe busti prej dylle.
Gravurë prej, Anne - Luis Girodet De Roussy Trison, 1823.
Share |