Duke filluar prej veriut, (e pastaj lindje, jugë, perëndim, veri), përreth, lartësitë që ngrihen mbi Fushën e Korçës, kanë këtë për
bërje gjeologjike:
1) Kodrat pas Petrushës, ato të Grabovicës dhe deri tek Mali i Thatë, janë argjile e konglomerate ranore,
të sistemit neogjenik.
2) Mali i Thatë, Mali i Ivanit, deri në Devoll, në gryka e Cangonjit janë gëlqerorë masivë dhe dolomite, të sistemit triasik
.
3) Nga Zëmblaku, mbi Plasë, Çardhaku, Bozdoveci, janë flishe, konglomerate ranore, alevrolite,
të sistemit paleogjenik.
4) Malet e Moravës, deri në Kamenicë - Floq,
janë shkëmbinj ultrabazikë.
5) Mbyllja e Fushës për nga ana e Qarrit është,
pjesërisht me flishe, konglomerate ranore alevroite dhe pjesërisht pastaj me ultrabazikë.
6) Jugperëndimi dhe perëndimi pra, Zona e Pulahës, Dërsnikut, Polenës dhe Voskop – Porodinës deri në Maliq (Devoll), fillon me ultrabazikë, vazhdon me gëlqerorë të sistemit kretaik dh
e pastaj pasohet nga sistemi neogjenik me argjila dhe konglomerate ranore.
7) Pas Maliqit, në Symiz, mbi Sovjan, në Pirg e deri në afërsi të Petrushës, janë flishe, konglomerate ranore alevroite, të sistemit paleogjenik.
8) Së fundi, gjithë fusha e Korçës, që rrethohet nga kurora e mësipërme, konsiderohet si formacion argjili, rërash dhe zhavoresh të si
stemit kuaternar.