Ësht’ hero, ësht’ perëndi, kush përball’ të qëndron,
Safo, shek. 6-të para Kr.
Shqipëroi: Ilia V. Ballauri, reciton Nonda Kajno.

Ësht’ hero, ësht’ perëndi, kush përball’të qëndron,
Ai burr’, ai trim që me etje dëgjon,
Zërin tënd që gulçon, cicëron, belbëzon,
Ai burr’ që në sy të shikon, kur ti me shigjeta e shpon.

Oh mua, e jotja buzqeshje, më vret, më shkatërron,
Me trokitje k’të zemër, e shtrydh, e copton,
Një çast vetëm, një çast, kur të shoh, më dërmon,
S’mund të flas, s’më del zë, më mungon.

Oh mua, djersa fytyrën, ma lan, ma mbulon,
Përpëlitem prej zjarrit, që trupin ma përshkon,
Oh, nuk shoh, hijeshi, syri yt syrin tim, e verbon
Nuk dëgjoj, bukuri, zëri yt më kumbon.

Oh mua, prej tronditjes, fytyra si fytyrë, s’më ngjason,
Një e gjelbër si bari, si mehit më mbulon,
Nuk do zgjasë, un’ e shoh, shpirti im po mbaron,
Jam a s’jam, nuk më dihet, mjer ai që dashuron.



Safo tek shkëmbi i Levkadës
Pierre-Narcisse Guérin
1774 – 1833