Aforizma të eruditëve grekë dhe romakë: Për bukurinë.

 


Bukuria është dhuratë e Zotit.
Aristoteli
*
Bukuria individuale i hap rrugën njeriut, më tepër sesa një rekomandim.
Aristoteli
*
Sigurisht që bukuria është një dhuratë e mirë e Zotit, por duket se vetë Zoti mendoi se kjo, bukuria pra, nuk është ndonjë e mirë e madhe, përderisa ai e dha atë edhe tek njerëz të liq.
Shën Agustini
*
Në çastin që një vajzë fillon e nuk ka më ndrojtje dhe nuk skuqet më, atëhere ajo ka humbur pjesën më tërheqëse dhe më fuqiplotë të bukurisë së vet.
Grigori i 1-rë, shek 6-të
*
Të lutem o Zot, më bëj të bukur përbrenda.
Sokrati
*
Bukuria e stilit, e harmonisë, e hijeshisë dhe e një ritmi të mirë, varen nga thjeshtësia.
Platoni
*
Njësoj si mund të gabojë një mëndje kur ajo gjykon nën veprimin e pijes së verës, ose një sy, kur ai sheh në errësirë, ashtu mund të gabojë edhe një shpirt, kur ai është i dehur prej një bukurie.
Ovidi
*
Njoh dikë që kur pa një grua me një bukuri goditse, ju lut Krijuesit për të. Duket pra se pamja e saj e ndriçoi atë burrë, që t'i drejtohej Zotit me përdëllim.
Shën Joan Klimakus, shek. 7-të
*
Ç'ka është e bukur është e mirë dhe, kush është i mirë, shpejt do të konsiderohet edhe si i bukur.
Safo
*
Asgjë e bukur nuk është e bukur, po qe se shikohet nga të gjitha këndvështrimet.
Horaci
*
Kur në mesnatë kandili shuhet,
të gjitha gratë, kanë një bukuri që s’thuhet.
Plutarku








Zgjodhi dhe Shqipëroi: Ilia V. Ballauri



Getulikos, është një poet krejt і pa njohur dhe plot pika të errëta. Mund të ketë jetuar në shek. I-rë pas lindjes së Kr. pra në kapërxim të mijëvjeçarëve. Prej studiuesve mendohet se ai mund të jetë latini, Gaio Kornelius Lentulio Getulikos, që u ekzekutua më 39 pas lindjes së Kr. si kundërshtar і Kaligulës, perandorit romak.
Ka shkrojtur mjaft poezi të bukura prej të cilave sot njhen vetëm 9 dhe prej tyre, vetëm një erotike.

Ty, Zonj’ rëndë e ëmbëlsisë,

Ty, Zonj’ rëndë e ëmbëlsisë,
E shkumës’ bardh, e dashurisë,
Ty perëndi e dallgësisë,
Kurbane të dërgoj.
Kurbane të dërgoj pa masë,
Veç val e Jonit bëj t’і shkasë,
Asaj përsipër, t’і shtrihet, t’і vujasë,
Pa un’ gjithçka, altareve flijoj.
Bëj ti, që Idolea, t’më pushtojë,
Në gjoks, në shpirt, t’më përvëlojë,
Jo nuk duroj, sa t’më mbarojë,
Të lutem hyjni bëj.
Të lutem ndritmë, më ndihmo,
Tek mua e shty, mos më harro,
Shtye si shtyn, velat puhia,
Të lutem qaji hallet e mia.
Të lutem perëndia ime, jak,
Zonj’ e të shtririt në jatak,
Ti perëndi e ngashërimit,
Ti mbretëreshë e psherëtimit.

Arkias, shpesh cilësohet me epitete të ndryshme si, makedoni, bizantini, mitilinasi gjë që errëson së tepërmi identitetin e tij. Mendohet se ka rrojtur në gjysmën e parë të shek. I-rë para Kr. (rreth viteve 118-61). Duhet të ketë lindur në Antiohea dhe del se në vitin 102 ndodhej në Romë. Për të ka shkrojtur edhe Ciceroni.
Arkias ka shkrojtur poezi epike dhe lirike dhe prej rreth 30 copëzave poetike të quajtura epigrama të tij që kanë shpëtuar, vetëm tre janë erotike. Ja njëra prej tyre.

Eros!

Eros! Vogëlush,
sulmomë!
Zbrazi shigjetat përmbi mua,
shkatërromë!
Mos ler, as edhe një,
për be,
Dhe kur me mua, të mbarosh,
e di se ç’ke!?
Shko tek një tjetër,
ta sulmosh,
Por sigurisht, ta dish,
më s’do t’luftosh,
Shigjetë më s’do t’kesh,
për të plagosur,
Mbasi tek shpirti im,
të gjitha і ke sosur.



Matrina

John William Godward, 1920: Matrina


 
Lexoni gjithashtu / More Articles :

» BK/LA - Poezi - Sofokliu, Arkilolu, Anakreonti

Poezi - pjesë nga Sofokliu, Akriloku dhe Anakreonti, zgjodhi dhe i shqipëroi, Ilia V. Ballauri, Sofokliu, Antigoni vrg.780-800.Eros që kurrë nuk mundesh,që kurr nuk qetsohesh,Ti që shigjeta derdh rebesh,dhe shigjetë s’të shkon huq,ndez, vë zjarr, bën faqet prush të kuq,

» MZ - Poezia - Homeri: Iliada, Rapsd. II-të, (vargj.orgj., 278 - 332)

Për një çast, gjatë luftës së gjatë dhe të lodhshme të Trojës, turma e Akejve e grumbulluar, para mureve të pamposhtur të qytetit, në një gjëndje dëshpërimi dhe të pashpresë, kërkonte të kthehej në atdhe, duke hequr kështu dorë njëherë e mirë, prej qëllimit të dyfishtë, d.m.th. prej rimarrjes së Elenës së bukur...

» MZ - Gjenetika: J.W.Goethe - Tparet që prej prindërve përftova, ...

 Johann Wolfgang von Goethe (1749 – 1832) konsiderohet si gjeniu i mendimit intelektual modern gjerman. Ai ishte shkrimtar (shkruajti: poezi, prozë dhe dramë), filozof, fizikant, biolog, erudit, etj, ku rrallë dhe, si dikur në botën e lashtë tek ai gërshetoheshin dijet e thella të letrave, me ato të shkencës.Duke lënë mënjanë...

» BK/SHJT - Folklor - Mihal Gora (c1700 - 1790): Poema e zisë së bukës në qarkun e Korçës, v. 1740

I (1 - 4)Ati ynë, që në qiell lart qëndron, mos kujto, se goja më gabon,mos kujto se flas pa menduar,mos më paragjyko, pa m’dëgjuar,hidhërim të fortë, të vërtetë vrer,prej shpirtit, i detyruar do nxjerr.E pafuqishme është fjala, e thatë,nuk ka përmasa, ësht’ frymë e ngratë,nuk mund, të shprehë, të rijapë,ato rrethana...

» BK/LA - Skicë - Unter dem Linden (Nën bliret)

Skica e mëposhtme i dedikohet S.T.I. dhe neteve me aromë bliri të Korçës, në qershor, sidomos atyre, të shumë e shumë viteve më parë.Sytë plot rrudha të plakës që shkëlqenin prej ngazëllimit u mbushën me lot teksa këndonte me zë të ulët, këngën e njohur gjermane “Unter dem Linden” me muzikë të Shubertit. Me shaminë e...

Share