Ky lumë është i gjatë 196km. Buron rrëzë malit të Gramozit në afërsi të fshatit Nikolocë. Kalon nëpër fushën e rrethit të Bilishtit, që quhet fusha e Devollit, takon Prespën e Vogël, kalon pranë Progrit, pastaj mespërmes Qafës së Cangonjit, duke lënë për nga veriu Malin e Thatë dhe nga jugu vragmalet e Moravës, përshkon kështu fushën e Korçës ku merr me vete lumin e Dunavecit, (fushën e ndan në dy pjesë), kalon nëpër torfat e ish kënetës dhe pastaj në anë të qytetit të Maliqit dhe ish kombinatit të sheqerit, futet për në grykat malore. Përshkon malësitë e Gorës dhe Oparit, futet në rrethin e Gramshit, kalon në rrethin e Beratit ku në afërsi të Urës Vajgurore bashkohet me lumin e Osumit dhe pastaj që të dy bashkë, duke formuar kështu lumin e madh të Semanit derdhen në det.
Baseni ujëmbledhës i këtij lumi është 3139 km2, lartësia mesatare mbi nivelin e detit 960m (e basenit), ndërsa prurja mesatare rreth 50 m3 në sekondë (pra afërsisht sa volumi i një dhome, 4 x 4 x 3m) dhe me një ndotje të ngurtë thuajse 400 mg/l (pra as gjysmë gram në 1 litër ujë).
Në lashtësi lumi i Devollit njihet me këto emra: Eordeus, Apsus, Deabolis, por edhe Argentus. Në burimet quhej Eordeus, në Fushën e Korçës quhej Deabolis dhe Devoll, dhe në grykat e Moglicës, Apsus.
Në të ardhmen mbi lumin e Devollit sipas një projekti do të ndërtohet një hidroçentral i fuqishëm, me aftësi prodhuese rreth 400MW.