Sipas Sokratit (tek dialoget e tij që jepen në veprat e Ksenofontit) mbreti Kir, i cili pranohej prej studiuesve të lashtësisë si një mbret i veçantë, shëmbëllor, ka pas qënë edhe një kopshtar i madh.
Kiri (ose Cyrus), i biri i Darit të II-të (për të cilin nuk dihet data e saktë e lindjes por, dihet se vdiq më 401 para Kr.) në vitin 408, u caktua administrator i Lidisë, i Frigjisë dhe i Kapadokisë. Ai krijoi aleancë me Spartën dhe pas vdekjes së të jatit, i mbështetur prej të ëmës, luftoi për të marrë fronin e Persisë të cilën e pat uzurpuar pa të drejtë i vëllai i vet Artakserksi, që nuk ish djalë i ligjshëm. Në këtë përpjekje, ai pati shpresë të madhe tek ndihma e Spartës dhe veçanërisht tek gjenerali i saj, Lisandri. Këtij të fundit dikur Kiri  i tregoi kopshtin e tij në Sardes, qytet ky në Azinë e Vogël, ku ishte edhe rezidenca e mbretërve të Lidisë dhe më pas kryeqendra e një province të mbretërisë së Persisë së lashtë.

Ja tregimi filozofik i Sokratit për vizitën e Lisandrit tek kopshtet e Kirit.

“ Lisandri pra, teksa po shëtiste në kopsht i pushtuar prej aromave të këndëshme dhe të brishta, duke parë sesa të bukura ishin pemët, të cilat ishin mbjellë në distanca të baraslarguara njëra nga tjetra, në mënyrë harmonike dhe me kënde të drejta, tha:
Natyrisht Kir, që më mahnitin të gjitha këto me bukurinë e tyre por, më tepër më mahnit ai që i mbolli dhe u përkujdes për to.
Kiri kur dëgjoi këto fjalë u kënaq së tepërmi dhe i tha: Lisandër, të gjitha këto i kam mbjellë vetë dhe po ashtu unë vetë përkujdesem për to.
Ndërkaq Lisandri duke vënë re se ç’roba të vyera kish veshur Kiri si dhe parfumin që kundërmonte, byzylykët e tij të dorës si dhe të tjera zbukurime në trupin e tij, e pyeti plot mosbesim dhe nënkuptim: Vërtet Kir? – madje thonë se i tha edhe këtë: Mos vallë edhe prej këtyre që ke veshur, ke mbjellë diçka me duart e tua?
Thuhet se Kiri i dha këtë përgjigje të sinqertë: Të mahnitin Lisandër? Të betohem për Mithrën (Zotin) se këtë kopsht e kam mbjellë unë. Kur jam mirë, po nuk djersita, kurrë nuk ulem në tavolinë mbasi gjithmonë merrem me ndonjë punë bujqësie ose me ndonjë ushtrim ushtarak. Më pëlqen gjithmonë që të punoj.
Thuhet se Lisandri me të dëgjuar këto fjalë të Kirit, i shtrëngoi këtij dorën dhe i tha: Atëhere Kir besoj se me të drejtë qënke njeri i lumtur dhe sepse je njeri i dobishëm prandaj je dhe njeri i lumtur…”

Nxjerrë nga :
Sokrati, Mbi Bujqësinë.
- Nga dialogët filozofikë, sipas Ksenofontit –
Shqipëroi: Dr. Ilia V. Ballauri
UEGEN, 2009, Tiranë

Parku_Rinia_Korce  

Pamje nga lart (Google Earth) e Parkut të Rinisë, Korcë Prill 2012 

 
 
Lexoni gjithashtu / More Articles :

» MZ - Vargje poetike: Për kopshtet.

 … Dhe kështu, foshnja-Jezu qëndroi,në gjunjë të nënës së dashur Mari,çdo lule ngriti kokën, Zotin vështroi,çdo yll, uli sytë dhe pa në tokë, Perëndinë-Njeri …G. K. Chesterton(1874-1936)*“Pemët filluan të pëshpërisnin, ndërsa era filloi të pështjellohet,dhe atë mëngjes të egër të marsit, dëgjova, sesi shpirti...

» BK/N - Meteorologji: Mësime të meteorologjisë praktike të nxjerra nga kalendari i Korçës, 1924

(Shënim: me qënë se gjuha në origjinal përmban arkaizma, ajo pjesërisht është sjellë në të folmen e sotme.) …Kur retë në qiell janë të holla dhe si push (xhufkë në origj.), kjo parashikon kohë të mirë. Kur këto janë te dendura dhe lëvizin shpejt, kjo gjë paralajmëron, furtunë. Kur retë janë të bardha dhe si tufë...

» KE2/2 - Mbi qepën në qarkun e Korçës

Qepa (latn. Allium cepa L.) konsiderohet si mbreti i kuzhinës. E ka origjinën nga zonat në thellësi të Azisë. Kultivimi i saj është tepër i vjetër dhe njihej prej egjiptianëve, grekëve dhe romakëve të vjetër. Përshkruhet me hollësi prej Theofrastit dhe Plinit. Qepa përmban, kalium, natrium, kalçium, acide, sheqerna, vitamina...

» KE4/3 - Manat e zeza të Drenovës dhe të Boboshticës

Manat e zeza (Lat. Morus nigra) janë veçanërisht shumë të përhapura në dy fshatra Drenovë dhe Boboshticë. Nuk ka vënd tjetër në Shqipëri që të jetë aq i lidhur me manin e zi, sa janë banorët e Drenovës dhe të Boboshticës dhe kjo është një gjë interesante. Pse, si, qysh dhe kur, ky lloj mani është aq i dashur për këto...

» KE3/1 - Gështenjat e Pogradecit

 Gështenja (Castanea sativa ose, Castanea vesca) është një drupyjor dhe njëkohësisht drufrutor, i përhapur në Evropën Jugore, që i përket familjes, Fagacea.Njihen 18 lloje, ose thënë ndryshe, populacione gështenjash.Përmasat e pemës janë relativisht të mëdha. Në Tropojë, dikur është gjetur një dru gështenje me moshë...

Share