MZ - Aforizmë: P.L. de Ayala |
Asy como la sombra nuestra vida se va, |
KE1/38 - Disa prej markave më të njohura të biçikletave të përdorura në Korçë. |
Disa prej markave më të njohura të biçikletave të përdorura në Korçë janë këto të mëposhtmet.
‘Herkules’ prodhim angles, biçikleta me dy hekura, me goma të trasha, të rënda, të cilat numuroheshin në majë të gishtave, prodhim i viteve ’20[?], ’30.
‘Gana’, ‘Dei’, ‘Legnano’ dhe ‘Bianchi’’, prodhim italian, qarkulluan në qytetin tonë para luftës së dytë botërore (vitet, 30-40), në dy forma, mashkull pra me hekur dhe femër. Zinxhirin e kishin të futur në kuti. Ishin kryesisht biçikleta me shtat të mesëm dhe të ulët. Shënim: lartësia e biçikletës varej prej madhësisë së diametrit të rrotave, (26-she apo 28-she), por edhe prej stilit të ndërtimit të trupit.
‘Zis’ dhe ‘Moskviç’, prodhime ruse (Bashkimi Sovjetik), të parat të larta, mashkull, me freno ‘kondër’, zinxhir të pambuluar, timon të hapur, të dytat mesatare, mashkull dhe femër, qarkulluan kryesisht në vitet ‘50.
‘Mifa’, ‘Diamant’, prodhim i ish-DDR, pra Gjermanisë Lindore, mashkull dhe femër, të larta, mesatare dhe të ulta, kryesisht me freno ‘kondër’ dhe goma relativisht pak më të trasha se normalet, qarkulluan në vitet, ’50, ’60, ’70.
|
Në këtë botë,
ajo ç'ka vyshket dhe,
së jashtmi, shenja vyshkjeje nuk jep,
është zemra,
zemra e njeriut.
*
Dikur, një murg pyeti:
“Ku banon mendimi?”
Mësuesi i vet, iu përgjegj atij:
“Mendimi banon, atje ku nuk ka banesë”
“Ç’kupton me, - atje ku nuk ka banesë?- ”
“Përderisa mendimi nuk banon diku, themi se banon atje ku nuk ka banesë.”
*
Rrugë e mesme,
është ajo që nuk ka mes,
dhe që nuk ka gjithashtu edhe dy skaje, apo dy anë.
Kur bota reale të bezdis, kjo është njëri skaj, njëra anë.
Kur je vetë i shqetësuar, kjo është skai tjetër, ana tjetër.
E pra, kur nuk ekziston asnjëra anë as tjetra, atëhere nuk ekziston as mesi.
Kjo pra është rruga e mesme.
*
Zemra e njeriut tashmë,
është bërë e pakuptueshme,
por në vëndlindjen time,
lulet akoma mbajnë erë,
njësoj si dhe dikur.
*
Foshnja gjith' ditën,
shikon objekte të ndryshme,
pa luajtur as edhe qepallat.
Ndodh kështu mbasi sytë e saj,
nuk përqëndrohen pikërisht diku.
Shkojnë kudo dhe, bëhen një me të gjitha.
Kemi të bëjmë pra me një tru të pastër.
Zgjodhi dhe përktheu:
Ilia V. Ballauri
Share |
Copyright © 2011 Ilia V. Ballauri
All Rights Reserved.