Një lule që bie, e njofton kopshtarin se tashmë, ajo ka lidhur frut. - J.W. Gëte
Ah!
- Sikur më ka marrë trajtë më të mbushur, më të zbukuruar, gusha, -
më tha një ditë e dashura ime, e befasuar, teksa e putha.
- Vogëlushe, e mira ime! – i thashë duke i kujtuar,
dora e Venusit të ka lulëzuar,
duke të njoftuar,
se ah!
Trupi yt i njomë, i bukur, do të ketë ndryshime,
shpejt figura jote e himtë, gjinjtë delikate, do të mbushen, gjith' trajta e lakime,
dhe, fustani yt i ri që bleve dje,
dhe ai, do të më thuash, - më nuk më nxe. –
Po rri e qetë,
një lule që bie kopshtarin e njofton,
se në vjeshtë,
do të piqet një frut, gjith' tul e lëng që përskuqon.
Shqipëroi: Ilia V. Ballauri
Shënim: Shumë nga shkrimet e Gëtes, si Fausti, Elegjitë Romane dhe Epigramat veneciane, përfishen prej pasionit erotik. Gëtja gjithmonë kish mendimin se, ky pasion, është ndër më të bukurit dhe më të fortët, për tu trajtuar dhe për tu përshkruar prej artistëve. Tek poezia e mësipërme, Gëtja thur vargje, në mënyrën më të përsosur, për atë konstatim të lashtë që sipas të cilit, mbushja dhe zbukurimi i gushës së një vajze, lidhet me humbjen e virgjërisë së saj, gjë që është kënduar edhe prej poetit të madh romak Katulit, dhe që sot, pranohet edhe prej endokrinologjisë. Për Gëten kjo poezi, lidhet me mbetejen me barrë të Kristianas (gruas së vet) dhe me lindjen e të birit Augustit.
Lexoni gjithashtu / More Articles :
» MZ - Aforizma: Johann Wolfgang von Goethe
Njeriu çdo ditë duhet të dëgjojë pak muzikë, të lexojë pak poezi, të shohë një pikturë të bukur, në mënyrë që rutina e përditëshme, mos bëjë që të lihet në harresë, ndjenja për të bukurën, ndjenjë kjo të cilën Zoti e ka mbrujtur në shpirtin e njeriut.*Njësoj si në Romën e lashtë, ku në qytet, përveç...
» MZ- Poezia: Anakreonti shek. 6-te, para Kr. - "Eh, si erdhi rrotull koha"
Dikur, gjithë lecka veshur,Shtrënguar trupit, për të qeshur,Vëthë druri, i vareshin veshit,Fukarallëk, që dukej sheshit.Prej mburoje, shum’ të vjetër,Kish nxjerrë, lëkurë të djegur,Brez për mezin, e kish bërë,Dhe me të, një jet’ të tërë.Miqësi, kish me furrxhesa,Me zuzare, jabanxhesa,Ky pra, që po dëgjoni,Ish zotni,...
» MZ - Poezia - Homeri: Iliada, Rapsd. II-të, (vargj.orgj., 278 - 332)
Për një çast, gjatë luftës së gjatë dhe të lodhshme të Trojës, turma e Akejve e grumbulluar, para mureve të pamposhtur të qytetit, në një gjëndje dëshpërimi dhe të pashpresë, kërkonte të kthehej në atdhe, duke hequr kështu dorë njëherë e mirë, prej qëllimit të dyfishtë, d.m.th. prej rimarrjes së Elenës së bukur...
» MZ - Poezia: K. Kavafi, "Qirinjtë"
Konstandin Kavafi, lindi dhe vdiq në të njëjtin qytet, në Aleksandri të Egjiptit (1863 – 1933). Lindi dhe vdiq në të njëjtën ditë më 29 prill. Ishte fëmija i nëntë i Petro Kavafit, tregëtarit të madh të pambukut, në Egjipt i cili origjinonte në thellësi prej një familjeje të vjetër greke bizantine nga Kostandinopoja....
» MZ/Poezia - Homeri mbi kapjen në flagrancë të pabesisë bashkëshërtore.
 Për herë të parë, nuk ka qënë njeriu por perënditë që kanë dashuruar vjedhurazi duke shkelur besën bashkëshortore, kështu thonë mithet dhe kështu thotë Homeri, tek rapsodia e 8-të e Odisesë. Perëndia e bukurisë femërore, e dashurisë, e të shtriturit në shtrat, Afërdita (ose Venusi, për latinët), e pa përmbajtur...
| Share |