MZ - Aforizmë: Nektar Tërpo - Voskopojari

Vjedhës është edhe ai, që gjykon pa të drejtë, falë dhuratave që merr.

 


Dikur, gjithë lecka veshur,
Shtrënguar trupit, për të qeshur,
Vëthë druri, i vareshin veshit,
Fukarallëk, që dukej sheshit.

Prej mburoje, shum’ të vjetër,
Kish nxjerrë, lëkurë të djegur,
Brez për mezin, e kish bërë,
Dhe me të, një jet’ të tërë.

Miqësi, kish me furrxhesa,
Me zuzare, jabanxhesa,
Ky pra, që po dëgjoni,
Ish zotni, Qir’ Artemoni.

Bënte jetë, si aman o zot,
Njeri bosh, që rronte kot,
Hante dru, bam-bum çdo herë,
Me kamxhik, si derr i mjerë.

E godisnin, si hajvan,
Prej drurit’, s’gjet kurr’derman,
Gjer dhe leshn’ e kok’s i hoqën,
Ja shkulën, ja ç’rrënjosën.

Mir’ e ke, por dil të shoh’sh,
Artemonin, kokë bosh,
Të birin, e Kikisë  ,
Të përtallurin, e njerëzisë.

Në karroca, ngjitet zbret,
Karroca, që mëndja s’ta pret,
Noton në luks dhe në flori,
Vëthët e tij, si mban njeri.

Eh! Si erdhi, rrotull rrota,
Po çuditet, gjithë bota,
Mban umbrellë, prej fildishti,
Artemoni?!
Që se zinte, kush për bishti!


Nxjerre nga:
Anakreonti
shqiperoi: Ilia V. Ballauri,
bot. Uegen, 2010,
248 faqe me ilustrime. 

 
 
Lexoni gjithashtu / More Articles :

» MZ - Poezia - Nga pathosi i popullit hebre.

 Vargje nga: Yehuda Halevi (1074 – 1141), njëri prej poetëve më të mëdhenj të këtij populli, i lindur në Toledo.Lotët e miOfra, i lan dhe i shpëlan teshat e saj,tek ujët e lotëve të mi dhe pastaj,që të thahen ato i nder,tek dielli që bukuria e saj nxjerr.Jo! Nuk ka nevojë ajo për lumë, a krua,ka sytë e mi, më ka mua,dhe me...

» MZ - Fernando Pessoa: Nga bota e ndjenjave të tij.

 Fernando António Nogueira de Seabra Pessoa, ose shkurt, Fernando Pessoa (1888 - 1935) konsiderohet si një nga shkrimtarët më të mëdhenj të shekullit të 20-të për gjithë botën, dhe një nga shkrimtarët më të mëdhenj portugezë për të gjitha kohërat. Ai ish një poet, një kritik, përkthyes, mendimtar, eseist, tepër elegant, i...

» Histori - Të gjitha zhduken... në humnerën e harresës

 Marcus Aurelius“ … Dije se edhe një sërë fjalësh që dikur ishin tepër të përdorura, që njerëzit i flisnin përditë, sot shohim që janë vjetëruar dhe përdoren gjithmonë e më pak, madje do të vijë një kohë dhe ato do të zhdukem. E njëjta gjë ndodh edhe me emrat e njërëzve të dëgjuar që ishin dikur, emrat e burrave...

» MZ - Poezia: Johann Wolfgang Goethe

 Një lule që bie, e njofton kopshtarin se tashmë, ajo ka lidhur frut.  - J.W. GëteAh! - Sikur më ka marrë trajtë më të mbushur, më të zbukuruar, gusha, -më tha një ditë e dashura ime, e befasuar, teksa e putha.- Vogëlushe, e mira ime! – i thashë duke i kujtuar,dora e Venusit të ka lulëzuar,duke të njoftuar,se ah!Trupi yt i...

» BK/SHJT - Folklor - Mihal Gora (c1700 - 1790): Poema e zisë së bukës në qarkun e Korçës, v. 1740

I (1 - 4)Ati ynë, që në qiell lart qëndron, mos kujto, se goja më gabon,mos kujto se flas pa menduar,mos më paragjyko, pa m’dëgjuar,hidhërim të fortë, të vërtetë vrer,prej shpirtit, i detyruar do nxjerr.E pafuqishme është fjala, e thatë,nuk ka përmasa, ësht’ frymë e ngratë,nuk mund, të shprehë, të rijapë,ato rrethana...

Share