MZ - Aforizmë: Viktor Hygo

Gjithmonë tek shtresat e varfëra, ka më tepër mizerie, sesa ka humanizëm tek shtresat e pasura.

 

Qyteti ynë dikur ka patur humor të hollë, pavarësisht se dalngadalë, kohët e fundit, mundet që ai degjeneroi. Karakteristikë e humorit të Korçës ishte se, ai shpesh vinte në lojë jetën e gjithë shtresave të shoqërisë së qytetit, pa kursyer këtu askënd.
Banorët dikur bënin një jetë më të afruar me njëri tjetrin dhe kishin sjellje më humane, më të sinqerta, dhe, për rrjedhojë, ishin edhe më tolerantë ndaj qesëndisjeve reciproke. Ata njihnin mirë njëri tjetrin, të mirat dhe të metat e tyre, dinin veset, huqet, zakonet, difektet, hallet, shqetësimet, gëzimet, etj. Humori në Korçë ishte një mënyrë kolektive argëtimi për gjithë shoqërinë dhe pritej gjithmonë me interes dhe dashamirësi të veçantë.
Në humorin korçar shpesh qesëndiseshin, ironizoheshin, viheshin në lojë, gjithçka që mendohej se ja vlente të tallej sidomos situatat e ndryshme të jetës së përditshme të qytetit. Me bejte, nofka e batuta, tepër të goditura sillej kështu në shoqëri, një humor shumë і këndshëm.
Kjo gjë bëhej mjaft e bukur dhe tërheqëse sidomos gjatë mbledhjes së shoqërive, kur humori shoqërohej me këngë, kitara e mandolina.
Ja një rast і tillë, і një pjese të një kënge humoristike korçare relativisht të vjetër, që këndohet në formë potpurie akoma edhe sot. 

Pandi buçka, bre vëlla,           
Qe çirak u bë usta,                     
Kapital na vuri shumë                
Treqind kunguj përmbi lumë.
Ky ortaku, Nesti derri,                  
Nga inati pula therri,                    
Me oriz na і gatoi,                        
Pesë lek pjatën na і çmoi.
Na u mblodhën gjithë hamejtë
Që të hanë nga një pjatë
Helbete se qe e mirë
Ku do gjenin më të lirë.                 
Etj, etj.

 

(Nxjerrë prej: Një dritare në historinë e muzikës në Korçë, 1800 – 1940)

 

 
Lexoni gjithashtu / More Articles :

» KE6/24 - Mbi depërtimin e modës kineze, gjysëm ushtarake gj/ puntore, në veshjen e burrave vitet 70

Lexojeni të plotë tek, KE6/24

» KE11/5 - Mbi oborret e qytetit të Korçës. Skicë

 Në Korçë duke përjashtuar apartamentet, nuk ka shtëpi, ose për të qënë më të saktë, numërohen me gishtat e dorës ato shtëpi, që nuk kanë oborr dhe që dalin drejt e në rrugë. Shtëpitë e qytetit tonë, shumë a pak që të gjitha kanë oborr, kush në një sipërfaqe më madhe dhe kush, në një sipërfaqe më të vogël....

» BK/SHJT - "Na jep të kafshojmë një herë"

 Në përgjithësi, gjithmonë fëmijët kanë dashur të hanë, disa herë më tepër se zakonisht, gjatë ditës. Përveç nevojës biologjike, të ngrënit për ta, shpesh bëhet edhe një lloj kënaqësie, apo argëtimi, apo psikozë më vete. Gjithmonë fëmijët me vënd e pa vënd, me kohë e pa kohë, kanë kërkuar të hanë. Kjo...

» MZ - Poezia - Nga pathosi i popullit hebre.

 Vargje nga: Yehuda Halevi (1074 – 1141), njëri prej poetëve më të mëdhenj të këtij populli, i lindur në Toledo.Lotët e miOfra, i lan dhe i shpëlan teshat e saj,tek ujët e lotëve të mi dhe pastaj,që të thahen ato i nder,tek dielli që bukuria e saj nxjerr.Jo! Nuk ka nevojë ajo për lumë, a krua,ka sytë e mi, më ka mua,dhe me...

» KE7/23 - Hitoria e letrave shqipe - Ambrosio Pamperi

(Studim mbi jetën dhe veprën e tij.Përgatiti: Ilia V. Ballauri)Ambrosio Pamperi si dhe Dhimitër Prokopi Pamperi, janë dy eruditë të ndritur prej Voskopoje të shek. 18-të, që rrjedhin me sa duket prej të njëjtit fis.Duke ju referuar punimit, Moschopolis, Athinë 1975 fq. 67, të Th. Gjeorgjiadhit lexojmë: Në Voskopojë ekziston akoma...

Share