MZ - Aforizmë: P.L. de Ayala

Asy como la sombra nuestra vida se va,
que nunca mas torna nyn de nos tornara.

Dhe kështu si dhe hijeja, shkon jeta jonë,
për të mos u kthyer më kurrë, as ajo as ne.

Pero Lopez de Ayala

I (1 - 4)
Ati ynë, që në qiell lart qëndron,
mos kujto, se goja më gabon,
mos kujto se flas pa menduar,
mos më paragjyko, pa m’dëgjuar,
hidhërim të fortë, të vërtetë vrer,
prej shpirtit, i detyruar do nxjerr.

E pafuqishme është fjala, e thatë,
nuk ka përmasa, ësht’ frymë e ngratë,
nuk mund, të shprehë, të rijapë,
ato rrethana Koha e keqe, solli
ato ç’ka dikur KohëShkreta, k’tu volli.

II (5-8)
Nuk kam këtu si qëllim,
që ngjarje të rrëfej, a tregim,
por brezave plot ngashërim,
dua tu them me disa fjalë,
tu them të dinë të kujtojnë,
të dinë dhe mirë të tregojnë,
ato që koha dikur këtu hodhi,
gjthçka që uria na rrëmbeu, na vodhi. 

III (9-12)
Nuk dua të përdor ligjërata,
kur ngjarjet, kishin vetëm mandata,
s’kam shprehje të ëmbla, përdëllim,
ç’ka do t’shihni në këtë tregim. 

Un’ thjesht, do t’i them, do t’i flas,
gjithçka që do përcjell, do përqas,
me gjuhën, ja kështu si më vjen,
ta kuptojë gjithkush që e ndjen.

IV (13-14)
Kështu pra o zot, me lutje,
historinë e urisë, k’të vuajtje
ndihmën tënde po kërkoj,
të tregoj. 

V (15-18)
Në vitin një mijë
e shtatëqindtridhjeteshtatë,
fillimisht u shfaq,
një shënjë e kobshme, e ngratë
që dukej kudo mbi dhe.

Shënja të tjera të këqia,
ngado u shfaqën pastaj,
u paralajmërua, kështu zia
uria, na pushtoi paskëtaj. 

VI (19-20)
Në ditën e pestë si hyri, Shën Ëndreu,
një kometë e madhe e zjarrtë, shkëlqeu,
në mbrëmje duke u gdhirë, Shën Koll,
u duk në qiell dhe rrotull u soll. 

VII (22-24)
Nga veriu u shfaq një shënjë e ligë,
nga lindja perëndimi, një qiell plot frikë.
Hidhërime dhe kaos për njerëzit, parandillte,
se do të sillte.

VIII (25-28)
Trazirat, shqet’simet, filluan të tronditin,
Moskën, Austrinë dhe Turqi zabitin,
por përshkrimin e tyre, mënjanë po e le,
at’ punë historianët, le ta shohin më nge,
këtu vetëm, kronikën do jap, do t’shënoj,
ç’ka populli ynë gjatë urisë, vuajti e lëngoj.
                .........................

                                        (Vazhdon)


Shënim:
Më sipër jepet vetëm fillimi i poemës në fjalë e cila
është shkruajtur në gjuhën greke postbizantine.
Shqipëroi dhe përpunoi me rimë Ilia V. Ballauri, 1999. 

 

  

 
Lexoni gjithashtu / More Articles :

» BK/LA-Hist. letrave shqipe:P.Kolvc., "Lasgushi më ka thënë" (pj.2 Shkrimtari dhe teknika e shkrimit)

(Vazhdon: shih dhe pjesën 1-rë e cila flet për mendimet e L. Poradecit për kulturën botërore)Ja tani dhe disa mendime të Lasgushit, për shkrimtarin dhe teknikat e shkrimit, të kapura dhe të shënuara duket me plot mprehtësi, prej P. Kolevicës gjatë orëve që të dy kalonin bashkë duke diskutuar për letrat.*Vetëm sakrifica,...

» BK/LA - Safo, poezi e recituar dhe e shoqëruar me muzikë

                                   Ësht’ hero, ësht’ perëndi, kush përball’ të qëndron,Safo, shek. 6-të para Kr.Shqipëroi: Ilia V. Ballauri, reciton Nonda Kajno.Ësht’ hero, ësht’ perëndi, kush përball’të qëndron,Ai burr’, ai trim që me etje dëgjon,Zërin...

» MZ - Poezia - Nga pathosi i popullit hebre.

 Vargje nga: Yehuda Halevi (1074 – 1141), njëri prej poetëve më të mëdhenj të këtij populli, i lindur në Toledo.Lotët e miOfra, i lan dhe i shpëlan teshat e saj,tek ujët e lotëve të mi dhe pastaj,që të thahen ato i nder,tek dielli që bukuria e saj nxjerr.Jo! Nuk ka nevojë ajo për lumë, a krua,ka sytë e mi, më ka mua,dhe me...

» MZ - Fernando Pessoa: Nga bota e ndjenjave të tij.

 Fernando António Nogueira de Seabra Pessoa, ose shkurt, Fernando Pessoa (1888 - 1935) konsiderohet si një nga shkrimtarët më të mëdhenj të shekullit të 20-të për gjithë botën, dhe një nga shkrimtarët më të mëdhenj portugezë për të gjitha kohërat. Ai ish një poet, një kritik, përkthyes, mendimtar, eseist, tepër elegant, i...

» MZ/Poezia - Homeri mbi kapjen në flagrancë të pabesisë bashkëshërtore.

 Â Për herë të parë, nuk ka qënë njeriu por perënditë që kanë dashuruar vjedhurazi duke shkelur besën bashkëshortore, kështu thonë mithet dhe kështu thotë Homeri, tek rapsodia e 8-të e Odisesë. Perëndia e bukurisë femërore, e dashurisë, e të shtriturit në shtrat, Afërdita (ose Venusi, për latinët), e pa përmbajtur...

Share