Meqënëse vajguri dikur ishte një lëndë e konsumit të përditshëm, mbasi përdorej për ndriçim, kuptohet se edhe tregu duhej të furnizohej thuajse çdo ditë me këtë mall, i cili, ndryshe nga mallrat e tjera ishte njëkohësiht edhe i rrezikshëm, pra lëndë djegëse dhe plasëse.
Për këtë arsye, dikur Korça pati një depo të veçantë për vendosjen e vajgurit, ja një përshkrim për të i vitit 1901.
… Kjo ndërtesë u bë nga Beledija (trq. Bashkia) me ndihmën e tregëtarëve më 1893. Më parë nuku kishim një të tillë Depozito për të mbajtur vajgurë dhe gjithnjë, tregu ish në rrezik. Ndërtesa u bë shumë e bukur me mure të shëndoshë dhe është më të djathtë të rrugës kur shkojmë nga varret e myslimanëve për në kafenenë e G.Godes. Sot çdo tregëtar vajguri, që sjell së jashtmi duhet ta lerë këtë në Depozitë dhe nga andej të marrë sa kasa i duhen për të shitur (me sa duket, në atë kohë, vajguri ndoshta amballazhohej në enë që futeshin në kasa, arka ?). Gjithë ata që mbajnë vajguri aty [në Depozitë] janë të detyruar të paguajnë një farë pagese të vogël. Këto të holla i merr Beledija. Por kjo gjë siguroj tregun mbasi sa herë që ngjiste [të binte] zjarr në treg, dëmi më i madh vinte nga ato dyqane që mbanin vajguri më shumë. …