Një lule të thatë pa push, pa erë,
të shtypur brenda librit sot pashë,
dhe ja, një mendim i çuditshëm menjëherë,
shpirtin ma përfshiu, ndaj thashë:
Kur lulëzoj kjo lule? Ç’pranverë? Ç’maj?
Sa kohë? Pse u këput dhe ku?
I njohur, i panjohur kush e këputi dhe pastaj,
vallë pse e vendosi mes fletëve këtu?
T’i kujtojë ndofta një “mirupafshim“ të harruar?
Apo ndarjen fatale përjetë?
Apo shëtitjen dikur të vetmuar,
pyllit me hije, fushës së qetë?
Jeton ai? Jeton ajo? Ku janë tani?
Ku është sot qoshku i tyre? Ku rrinë?
Apo edhe ata u venitën kështu,
si kjo lule mes fletëve e mpirë?
Shqiperoi: Ilia V. Ballauri
Lexoni gjithashtu / More Articles :
» BK/LA - Poezi, Anakreonti - Erosi prej dylle.
Poezi, nga Anakreonti, shek.6-të para Kr. zgjodhi dhe shqipëroi, Ilia V. Ballauri Dikur në treg, një djalosh trim,Të Erosit një bust prej dylle, përngjasim,E shiste, dukej dore desh ta hiqte,“Kush ble një bust prej dylle, të Erosit”, thërriste.
» MZ: Homeri, mbi teorinë e marrjes së vendimeve - Skilla & Haribdi
Homeri mbi teorinë e marrjes së vendimeve, ose mbi zgjedhjen që duhet bërë ndërmjet dy të këqiave: Skillës dhe Haribdit.Gjithmonë ka qënë i vështirë për tu marrë vendimi se ç’duhet zgjedhur ndërmjet dy të këqiave, prej të cilave, njëra e keqe ka një dëm relativisht të madh por të njohur (Skilla) ndërsa tjetra...
» BK/SHJT - Folklor - Th. Mitko: Djalli dhe i biri
Djalli me të birin ishin duke udhëtuar nëpër botë. Në rrugë e sipër kalojnë pranë një fshati i cili dukej se ndodhej në ditë të gëzuara. Dëgjoheshin nga larg këngë, kërcime, vallëzime e gëzime. Duke parë këtë gjëndje, djalli i tha të birit, - Leri mos i ngacmo, leri të gëzohen-. I biri i djallit u përgjegj, - Dakord,...
» BK/LA - Safo - Tashmë ajo ndodhet larg
Shqipëroi: Ilia V. BallauriTashmë ajo ndodhet larg, diku, larg Sardit ÂÂÂ në mërgim,Të sjell nër mend ty dhe lodhet, eh kujtim, eh, dëshpërim,Të mendon ty, më mendon mua bashkë me ty, të gjitha në vegim,Se si kaluam bashkë, unë, ajo, dhe ti o shpirti im.Ç’ka bashk’ kaluam, gjithçka ish magjike, një ëndër vërtet,Ti ishe...
» MZ/Poezia - Homeri mbi kapjen në flagrancë të pabesisë bashkëshërtore.
 Për herë të parë, nuk ka qënë njeriu por perënditë që kanë dashuruar vjedhurazi duke shkelur besën bashkëshortore, kështu thonë mithet dhe kështu thotë Homeri, tek rapsodia e 8-të e Odisesë. Perëndia e bukurisë femërore, e dashurisë, e të shtriturit në shtrat, Afërdita (ose Venusi, për latinët), e pa përmbajtur...
| Share |