MZ - Aforizmë: P.L. de Ayala

Asy como la sombra nuestra vida se va,
que nunca mas torna nyn de nos tornara.

Dhe kështu si dhe hijeja, shkon jeta jonë,
për të mos u kthyer më kurrë, as ajo as ne.

Pero Lopez de Ayala

 

F._Pessoa Fernando António Nogueira de Seabra Pessoa, ose shkurt, Fernando Pessoa (1888 - 1935) konsiderohet si një nga shkrimtarët më të mëdhenj të shekullit të 20-të për gjithë botën, dhe një nga shkrimtarët më të mëdhenj portugezë për të gjitha kohërat. Ai ish një poet, një kritik, përkthyes, mendimtar, eseist, tepër elegant, i thellë, misterioz, filozofik, i kuptueshëm e i pakuptueshëm dhe admirohet sot veçanërisht, në të gjithë botën.
Ja disa copëza nga bota e tij shpirtërore.

*
….
A ka një lule vërtet bukuri?
A ka një frut vërtet bukuri?
Jo! Këto kanë vetëm formë dhe ngjyrë.
Dhe ekzistencë.
Bukuria është emri i një diçkaje që nuk ekziston,
është ajo që unë mendoj, për shkak të kënaqësisë që ndjej.
….
*
Lehtë, lehtë, shumë lehtë,
shumë lehtë vjen këtu një fllad,
dhe po ashtu lehtë kalon.
Ndërsa unë,
unë, nuk di seç mendoj në këtë çast,
madje as nuk dua që ta di.
*
Si njerëz që jemi, jemi që të gjithë qënie të vdekshme, por me një kohëzgjatje jetese të përcaktuar.  Kush më të gjatë dhe kush më të shkurtër. Disa vdesin kur vdesin, disa të tjerë jetojnë diçka më tepër në kujtesën e të tjerëve, të atyre pra që i njohën ose të të dashurve të tyre, disa të tjerë mbeten në kujtesën e kombit të vet, disa të tjerë ja dalin mbanë të jetojnë në mbarë epokën e qytetërimit kur jetuan dhe janë fare pak ata, që kapin nga njëri skaj në skajin tjetër rrymat e qytetërimeve të ndryshme.
Sido që të jetë, që të gjithë i përrethon errësira e kohës, e cila në fund të fundit i mund të gjithë, të gjithë pra i gllabëron uria e humnerës së pafundme që quhet kohë, … të mendosh që të përjetësohesh nuk është veçse një dëshirë dhe të mendosh, të mbetesh përgjithmonë, është të mashtrosh vetveten.
*
Jeta është një lëmsh që e ka mbështjellë dikush dhe ka kuptim vetëm po ta shpështjellësh atë dhe ta shtrish në gjithë gjatësinë e vet apo edhe, ta rimbështjellësh atë mirë.
*
Jetën e mendoj sikur jam në një han, ku më duhet të qëndroj aty derisa të vijë të më marrë karroca e humbësisë. Nuk e di se ku do të më shpjerë, nuk di, nuk di gjë.
*
Ora e murit është vendosur diku në thellësi, aty mes orendive të tjera. Çdo gjysmë ore ajo troket, troket thatë dhe pa shprehje. Gjithçka është po aq, po aq e thellë, po aq e thatë, po aq e errët, po aq e ftohtë!
*
Janë të bekuar ata që jetën e tyre nuk ja besojnë asnjë njeriu!
*
Po qe se zemra do të kish mundësi të mendonte, ajo do të kish ndaluar së rrahuri.
*
Të gjithë njerëzit janë të veçantë, pra janë përjashtime të një rregulli që nuk është. Pra nuk ka rregulla.
*
Vlera e gjërave nuk qëndron në atë sesa ato zgjatin, por në intesitetin me të cilin ato ndodhin dhe shprehen. Është kjo arsyeja që ka momente të paharruara dhe njerëz të veçantë.
*
Çuditem, nëse mund të përfundoj dot ndonjë gjë. Çuditem dhe vuaj. Instikti im për perfekten, më pengon që të përfundoj diçka, madje mundet që më pengon edhe për të filluar diçka. Por duket, se kam kënaqësi dhe kuturis për të filluar diçka. Ajo ç’ka unë arrij, duket se nuk është një produkt i një dëshire të vullnetshme, por i një dëshire që më rrëmben. Filloj një vepër duke mos patur forcë që të paramendoj dhe përfundoj një të tillë, sepse nuk kam kurajo të shkëputem prej saj.


Shqipëroi: Ilia V. Ballauri 

 
Lexoni gjithashtu / More Articles :

» MZ - Aforizma: Johann Wolfgang von Goethe

 Njeriu çdo ditë duhet të dëgjojë pak muzikë, të lexojë pak poezi, të shohë një pikturë të bukur,  në mënyrë që rutina e përditëshme, mos bëjë që të lihet në harresë, ndjenja për të bukurën, ndjenjë kjo të cilën Zoti e ka mbrujtur në shpirtin e njeriut.*Njësoj si në Romën e lashtë, ku në qytet, përveç...

» BK/LA - Poezi prej autorëvë të lashtë, Getulikos dhe Arkias

Zgjodhi dhe Shqipëroi: Ilia V. BallauriGetulikos, është një poet krejt і pa njohur dhe plot pika të errëta. Mund të ketë jetuar në shek. I-rë pas lindjes së Kr. pra në kapërxim të mijëvjeçarëve. Prej studiuesve mendohet se ai mund të jetë latini, Gaio Kornelius Lentulio Getulikos, që u ekzekutua më 39 pas lindjes së Kr. si...

» MZ - Poezia: K. Kavafi, "Qirinjtë"

Konstandin Kavafi, lindi dhe vdiq në të njëjtin qytet, në Aleksandri të Egjiptit (1863 – 1933). Lindi dhe vdiq në të njëjtën ditë më 29 prill. Ishte fëmija i nëntë i Petro Kavafit, tregëtarit të madh të pambukut, në Egjipt i cili origjinonte në thellësi prej një familjeje të vjetër greke bizantine nga Kostandinopoja....

» KE4/2 - Teksti i plotë i këngës korçare, që njihet me titullin, “Kur vjen behari çel qershia”

Kjo këngë  kaq e vjetër dhe kaq e bukur, që njihet jo vetëm prej korçarëve por prej kujtdo, gjithandej, nuk ka këtë titull, por ka për titull vargun filozofik: “Dashuria është djallush”.Teksti i saj i mahnitshëm është thurur plot art prej L. Logorit, ndoshta në fillim të shek. 20-të. Dashuria është djallush nënkupton...

» BK/SHJT - Folklor - Mihal Gora (c1700 - 1790): Poema e zisë së bukës në qarkun e Korçës, v. 1740

I (1 - 4)Ati ynë, që në qiell lart qëndron, mos kujto, se goja më gabon,mos kujto se flas pa menduar,mos më paragjyko, pa m’dëgjuar,hidhërim të fortë, të vërtetë vrer,prej shpirtit, i detyruar do nxjerr.E pafuqishme është fjala, e thatë,nuk ka përmasa, ësht’ frymë e ngratë,nuk mund, të shprehë, të rijapë,ato rrethana...

Share