Aforizma të eruditëve grekë dhe romakë: Për bukurinë. |
Bukuria është dhuratë e Zotit. Aristoteli
*
Bukuria individuale i hap rrugën njeriut, më tepër sesa një rekomandim.
Aristoteli
*
Sigurisht që bukuria është një dhuratë e mirë e Zotit, por duket se vetë Zoti mendoi se kjo, bukuria pra, nuk është ndonjë e mirë e madhe, përderisa ai e dha atë edhe tek njerëz të liq.
Shën Agustini
*
Në çastin që një vajzë fillon e nuk ka më ndrojtje dhe nuk skuqet më, atëhere ajo ka humbur pjesën më tërheqëse dhe më fuqiplotë të bukurisë së vet.
Grigori i 1-rë, shek 6-të
*
Të lutem o Zot, më bëj të bukur përbrenda.
Sokrati
*
Bukuria e stilit, e harmonisë, e hijeshisë dhe e një ritmi të mirë, varen nga thjeshtësia.
Platoni
*
Njësoj si mund të gabojë një mëndje kur ajo gjykon nën veprimin e pijes së verës, ose një sy, kur ai sheh në errësirë, ashtu mund të gabojë edhe një shpirt, kur ai është i dehur prej një bukurie.
Ovidi
*
Njoh dikë që kur pa një grua me një bukuri goditse, ju lut Krijuesit për të. Duket pra se pamja e saj e ndriçoi atë burrë, që t'i drejtohej Zotit me përdëllim.
Shën Joan Klimakus, shek. 7-të
*
Ç'ka është e bukur është e mirë dhe, kush është i mirë, shpejt do të konsiderohet edhe si i bukur.
Safo
*
Asgjë e bukur nuk është e bukur, po qe se shikohet nga të gjitha këndvështrimet. Horaci
*
Kur në mesnatë kandili shuhet, të gjitha gratë, kanë një bukuri që s’thuhet.
Plutarku
|
Konstandin Kavafi, lindi dhe vdiq në të njëjtin qytet, në Aleksandri të Egjiptit (1863 – 1933). Lindi dhe vdiq në të njëjtën ditë më 29 prill. Ishte fëmija i nëntë i Petro Kavafit, tregëtarit të madh të pambukut, në Egjipt i cili origjinonte në thellësi prej një familjeje të vjetër greke bizantine nga Kostandinopoja. Kavafi konsiderohet si njëri prej poetëve më të mëdhenj të Evropës, në kapërxyell të të dy shekujve, konsiderohet gjithashtu si një fizionomi paralele e Fernando Pessoas. Gjithë vepra e tij janë vetëm 154 poezi të botuara dhe rreth dhjetë të tilla të tjera të pabotuara. Kavafi vlerësohet si mjeshtër i shkëlqyer për përdorimin prozaik të metaforave, për imagjinatën e përsosur historike, për finesën estetike, etj. Nga vargjet e tij kam sjellë këtu, të shqipëruar, poezinë e shkurtër, të njohur në mbarë botën, të titulluar “Qirinjtë”, e cila konsiderohet si një kryevepër për të gjitha kohët.
Qirinjtë
Ditët e së ardhmes, ditët pra që vijnë,
një rresht qirinjsh të ndezur,
përpara na qëndrojnë,
të artë, të nxehtë, qirinj të gjallë.
Ditët që shkuan, mbeten prapa,
një rresht i dhimbshëm qirinj të shuar,
qirinj të ftohtë, të shkrirë, të krusur.
Më të afërmit, akoma nxjerrin tym.
Nuk i shoh dot,
pamje që më këput shpirtin,
kujtimi i dritës së tyre më trishton.
Të ndezurit qirinj që kam përpara veç shoh.
Kokën prapa, jo, nuk dua ta kthej,
dhe bën vaki i shoh, këta qirinj, kam frikë.
Sa shpejt që zgjatet i errëti rresht,
të shuajturit qirinj sa shpejt që shtohen.
v. 1899
Shqipëroi: Ilia V. Ballauri
Share |
Copyright © 2011 Ilia V. Ballauri
All Rights Reserved.