Aforizma të eruditëve grekë dhe romakë: Për bukurinë. |
Bukuria është dhuratë e Zotit. Aristoteli
*
Bukuria individuale i hap rrugën njeriut, më tepër sesa një rekomandim.
Aristoteli
*
Sigurisht që bukuria është një dhuratë e mirë e Zotit, por duket se vetë Zoti mendoi se kjo, bukuria pra, nuk është ndonjë e mirë e madhe, përderisa ai e dha atë edhe tek njerëz të liq.
Shën Agustini
*
Në çastin që një vajzë fillon e nuk ka më ndrojtje dhe nuk skuqet më, atëhere ajo ka humbur pjesën më tërheqëse dhe më fuqiplotë të bukurisë së vet.
Grigori i 1-rë, shek 6-të
*
Të lutem o Zot, më bëj të bukur përbrenda.
Sokrati
*
Bukuria e stilit, e harmonisë, e hijeshisë dhe e një ritmi të mirë, varen nga thjeshtësia.
Platoni
*
Njësoj si mund të gabojë një mëndje kur ajo gjykon nën veprimin e pijes së verës, ose një sy, kur ai sheh në errësirë, ashtu mund të gabojë edhe një shpirt, kur ai është i dehur prej një bukurie.
Ovidi
*
Njoh dikë që kur pa një grua me një bukuri goditse, ju lut Krijuesit për të. Duket pra se pamja e saj e ndriçoi atë burrë, që t'i drejtohej Zotit me përdëllim.
Shën Joan Klimakus, shek. 7-të
*
Ç'ka është e bukur është e mirë dhe, kush është i mirë, shpejt do të konsiderohet edhe si i bukur.
Safo
*
Asgjë e bukur nuk është e bukur, po qe se shikohet nga të gjitha këndvështrimet. Horaci
*
Kur në mesnatë kandili shuhet, të gjitha gratë, kanë një bukuri që s’thuhet.
Plutarku
|
Poezi - pjesë nga Sofokliu, Akriloku dhe Anakreonti, zgjodhi dhe i shqipëroi, Ilia V. Ballauri,
Sofokliu,
Antigoni vrg.780-800.
Eros që kurrë nuk mundesh,
që kurr nuk qetsohesh,
Ti që shigjeta derdh rebesh,
dhe shigjetë s’të shkon huq,
ndez, vë zjarr, bën faqet prush të kuq,
Ti që triumfon mbi pasurinë,
që ve në lojë varfërinë,
Ti që dete kapërxen, kalon,
që malësitë pa anë і përshkon,
Ti që s’të shpëtojnë dot as perënditë,
dhe njerëzit, oh ata,
prej teje nuk shpëtojnë dot as një ditë,
Ti që jetën e trishtuar,
e shndëron, në lule plot aroma zbukuruar,
Ti që mendimin dhe logjikën, tutje zbon,
Ti që në fron të perëndeshës Afërditë, vigjëlon,
Ti je krijesa më e pa mposhtur që perëndia,
ndonjëherë blatoj,
dhe krijoj.
Arkiloku,
shek.VII-të, para Kr.
Eros і egër, hyrë!
Brenda gjoksit,
të fryrë,
Zemrën ma lexo!
Shikimin ma verbo!
Qetësinë shpirtit,
і harro!
Anakreonti,
shek.VI-të dhe V-të, para Kr.
Më sill verë dhe ujë më sill,
Kurrora lulesh mbi kokë më ver,
Luftën të filloj menjëher’,
Me Erosin sot dua sherr!
Rrëmbimi i shpirtit, 1895
William Adolphe Buogereau
Share |
Copyright © 2011 Ilia V. Ballauri
All Rights Reserved.