Një lule të thatë pa push, pa erë,
të shtypur brenda librit sot pashë,
dhe ja, një mendim i çuditshëm menjëherë,
shpirtin ma përfshiu, ndaj thashë:
Kur lulëzoj kjo lule? Ç’pranverë? Ç’maj?
Sa kohë? Pse u këput dhe ku?
I njohur, i panjohur kush e këputi dhe pastaj,
vallë pse e vendosi mes fletëve këtu?
T’i kujtojë ndofta një “mirupafshim“ të harruar?
Apo ndarjen fatale përjetë?
Apo shëtitjen dikur të vetmuar,
pyllit me hije, fushës së qetë?
Jeton ai? Jeton ajo? Ku janë tani?
Ku është sot qoshku i tyre? Ku rrinë?
Apo edhe ata u venitën kështu,
si kjo lule mes fletëve e mpirë?
Shqiperoi: Ilia V. Ballauri
Lexoni gjithashtu / More Articles :
» BK/LA - Poezi e recituar dhe e shoqëruar me muzikë - Theognis - Lirikë - Erotike
Theognis, konsiderohet si një ndër poetët më të rëndësishëm të poezisë elegjike të Greqisë së lashtë. Ai ishte fisnik nga Megara dhe mendohet se ka jetuar në mes të shek. VI-të para Kr. Me emrin e Theognis...
» KE10/13 - Mbi një testament të vitit 1693 të shkruajtur në formë poetiko - filozofike në Voskopojë
Duke lexuar këto rreshta të shkruara mbi 300 vjet më parë, me të cilat hapet një testament i vitit 1693, që gjendet në Kodikun e Shën Prodhromit të Voskopojës, (kopjuar prej I. Martinianit, para vitit 1939), çdokush mud të habitet. Rreshtat e mëposhtme shumë mirë mund të përngjasohen me ato të traktateve të ngritura të asaj...
» KE7/23 - Hitoria e letrave shqipe - Ambrosio Pamperi
(Studim mbi jetën dhe veprën e tij.Përgatiti: Ilia V. Ballauri)Ambrosio Pamperi si dhe Dhimitër Prokopi Pamperi, janë dy eruditë të ndritur prej Voskopoje të shek. 18-të, që rrjedhin me sa duket prej të njëjtit fis.Duke ju referuar punimit, Moschopolis, Athinë 1975 fq. 67, të Th. Gjeorgjiadhit lexojmë: Në Voskopojë ekziston akoma...
» KE3/1 - Gështenjat e Pogradecit
Gështenja (Castanea sativa ose, Castanea vesca) është një drupyjor dhe njëkohësisht drufrutor, i përhapur në Evropën Jugore, që i përket familjes, Fagacea.Njihen 18 lloje, ose thënë ndryshe, populacione gështenjash.Përmasat e pemës janë relativisht të mëdha. Në Tropojë, dikur është gjetur një dru gështenje me moshë...
» BK/SHJT - Folklor - Mihal Gora (c1700 - 1790): Poema e zisë së bukës në qarkun e Korçës, v. 1740
I (1 - 4)Ati ynë, që në qiell lart qëndron, mos kujto, se goja më gabon,mos kujto se flas pa menduar,mos më paragjyko, pa m’dëgjuar,hidhërim të fortë, të vërtetë vrer,prej shpirtit, i detyruar do nxjerr.E pafuqishme është fjala, e thatë,nuk ka përmasa, ësht’ frymë e ngratë,nuk mund, të shprehë, të rijapë,ato rrethana...
| Share |