MZ - Aforizma: Johann Wolfgang von Goethe |
Njeriu çdo ditë duhet të dëgjojë pak muzikë, të lexojë pak poezi, të shohë një pikturë të bukur, në mënyrë që rutina e përditëshme, mos bëjë që të lihet në harresë, ndjenja për të bukurën, ndjenjë kjo të cilën Zoti e ka mbrujtur në shpirtin e njeriut.
|
Poezi - pjesë nga Sofokliu, Akriloku dhe Anakreonti, zgjodhi dhe i shqipëroi, Ilia V. Ballauri, reciton Nonda Kajno.
Sofokliu,
Antigoni vrg.780-800.
Eros që kurrë nuk mundesh,
që kurr nuk qetsohesh,
Ti që shigjeta derdh rebesh,
dhe shigjetë s’të shkon huq,
ndez, vë zjarr, bën faqet prush të kuq,
Ti që triumfon mbi pasurinë,
që ve në lojë varfërinë,
Ti që dete kapërxen, kalon,
që malësitë pa anë і përshkon,
Ti që s’të shpëtojnë dot as perënditë,
dhe njerëzit, oh ata,
prej teje nuk shpëtojnë dot as një ditë,
Ti që jetën e trishtuar,
e shndëron, në lule plot aroma zbukuruar,
Ti që mendimin dhe logjikën, tutje zbon,
Ti që në fron të perëndeshës Afërditë, vigjëlon,
Ti je krijesa më e pa mposhtur që perëndia,
ndonjëherë blatoj,
dhe krijoj.
Arkiloku,
shek.VII-të, para Kr.
Eros і egër, hyrë!
Brenda gjoksit,
të fryrë,
Zemrën ma lexo!
Shikimin ma verbo!
Qetësinë shpirtit,
і harro!
Anakreonti,
shek.VI-të dhe V-të, para Kr.
Më sill verë dhe ujë më sill,
Kurrora lulesh mbi kokë më ver,
Luftën të filloj menjëher’,
Me Erosin sot dua sherr!
Rrëmbimi i shpirtit, 1895
William Adolphe Buogereau
Share |
Copyright © 2011 Ilia V. Ballauri
All Rights Reserved.