| Aforizma: Nga filozofia e lashtë, për shkrimin dhe leximin. |
Shfrytëzoje kohën, duke përmirësuar vetveten, nëpërmjet atyre ç’ka të tjerët kanë shkruajtur. Kjo do të thotë që të mbërrish lehtë, atje ku të të tjerët, kanë mbërritur duke punuar shumë.
Sokrati
*
Quhet se një shkrim të pëlqen, atëhere kur të pëlqen edhe pasi e ke lexuar dhjetë herë. Horaci
*
Për të shkruajtur mirë, shprehe vetveten si një njeri i zakonshëm dhe mendo si një njeri i zgjuar. Aristoteli
*
Mëndjen duhet ta përformojmë, duke lexuar në thellësi dhe jo në gjërësi. Quintilian
*
Ai që nuk lexohet, konsiderohet sikur nuk ka shkruar gjë. Marciali
*
Krehjet e shumta të një shkrimi, e dobësojnë më tepër atë, sesa e përmirësojnë. Plini (i Ri)
|
„Purishtja“ ka qënë një lloj zhargoni, a gjuhë e sajuar, që flitej prej një pjesë mjeshtrash të zonës së Oparit. Ja disa shprehje tepër interesante të kësaj gjuhe:
Ai që nuk bën gruth = i verbëri
Azap njigëz = morr i vogël
Afërndremje = afërmënç
Arbë bëzhingë = bar blete
Arbë fugosës = hithra
Avkaz azapi = thëria e morrës
Bolo njigëz = viç
Boloviçanë = haur
Bishtkuqosem = më ze barku
Bëdë njigëz = mëz
Cmalukçift = binjak
Cefanaq = frikacak
Çakajpolaqisës = gurgëdhëndës
Çakajdegremeno = gur mulliri
Çakajfrrëncës = gur që thyhet lehtë
Çipullri = djalëri
Çomakës i mbëshëm = oficer
Dapllo = shi
Depunar = luftëtar.
Domickë zhdecje = dhomë gjumi
Domickë drynjasje = dhomë gjumi
Domë në llokët = bodrum me lagështi.
Dremje = mëndje
Shënim: Këto shprehje janë nxjerrë prej punimit rreth gjuhës „purishte“ të Gj. Rukës.
| Share |
Copyright © 2011 Ilia V. Ballauri
All Rights Reserved.